Roy’un Son Şutu İsabetsiz

Timberwolves formasıyla basketbola geri döndükten sadece 5 maç sonra dizinden tekrardan sakatlanan Roy, kasım ayında Oregonlive’a röportaj vermişti. Roy’un bıraktığını öğrenince jubilesini Dallas‘a karşı oynadıkları ilk tur dördüncü maçında yaptığını, en azından güzel bir nokta koyduğunu düşünmüştük.

Brandon Roy basketbola geri dönebilmeyi çok istemiş, doktorların onaylamamasına rağmen dizlerinin sağlığı yerine parkeleri tercih etmişti. Roy dizlerinin kısa sürede iflas etmesi sebebiyle kasım ayında yeniden ameliyat oldu, liseden beri girdiği yedinci diz ameliyatıydı bu. Sakatlığının  tekrardan patlak vermesiyle Roy’un yeniden emekliliği düşüneceğine dair haberler çıkmaya başlamıştı. Gelen raporlar ise dizlerinin basketbol oynamayı kaldıramayacağı, devam etmesi durumunda kariyeri sonrası birçok sağlık problemi yaşayacağı yönündeydi.

Roy bu geri dönüşün maddiyatla hiçbir alakası olmadığını, tamamen bir şeyleri eksik bıraktığını hissettiği için geri döndüğünü ve kendi içinde huzuru bulmaya çalıştığını söylüyordu. Geçen sene emeklilik kararını lokavt sonrası fikstür açıklandıktan sonra vermişti.

Kendi kendime imkansız demiştim. Bir haftada 5 maç benim sonum olurdu. Bazıları bir maç oturup diğer maç için hazırlanırdın demişti, fakat benim bir değil dört maç boyunca dinlenmeye ihtiyacım vardı. Portland’da böyle bitmesini istemezdim.

Roy’un bu kararı vermesinin en önemli sebeplerinden biri de $16 milyon alıp insanların ona çöp gibi bakmasını istememesiydi. Tabii her türlü bu parayı alacaktı ancak her maç Rose Garden’da seyircilerin önünde oturup göz önünde olması onu daha da üzecekti. Roy, Blazers tarafından amnesty opsiyonuyla serbest bırakıldı, ancak olması gerektiği gibi kontratının kalan kısmı olan $63 milyonu Blazers tarafından ödendi.

Portland adına konuşmak istemem, ama sağlık sorunlarıyla gelen emeklilikten sonra amnesty’i kullanmaları doğru olandı. İki taraf için de en iyisiydi. Bu olaylar gelişirken istediğim tek şey Blazers’ın çok fazla yıpranmamasını sağlamaktı. Çünkü Paul Allen’ın benim için çok şey yaptığının bilincindeydim.

Oregonlive’a verdiği röportajda söylediklerinden devam edelim. Roy 27 yaşında basketbola veda ettikten sonra, ruhsal olarak boşluğa kapıldığını ve garip duygular içinde kaldığını söylüyordu:

Depresyona girdiğimi söyleyemem ama moralim oldukça bozuktu. Basketbol oynamayacaktım, kimseye kızgın da değildim. Sadece 27 yaşında emekli olmuştum. Hayatımın geri kalanında ne yapacağımı bilmiyordum, hatta basketboldan sonra başka bir şeyle uğraşabileceğimden de emin değildim. İnsanların arasında olmaktan hoşlanmaz hale gelmiştim. Utanmakla alakası yok. Sadece kim olduğumdan haberim yoktu o sıralar. Kişiliğimi kaybetmiş gibiydim. Hayatım boyunca yıldız olamayan ben, bir gün büyük bir yıldız oyuncu haline geliyorum ve sonrasında başıma bunlar geliyor. Şu anda kim olduğumu biliyorum, ama hala yaşadıklarımı tamamen unutmuş veya kendi içimde toparlamış değilim.

Brandon Roy’un söylediklerine bakılırsa sakatlık sonrasında kayışı koparmış, ki bu çok normal bir durum. Sakatlıktan dolayı kariyeri biten sporcuların hayatlarına hiçbir şey yaşanmamış gibi devam etmesi pek olağan değil. İki kez televizyona çıkıp sonrasında ismi anılmayınca kafayı yiyenleri defalarca gördük. Roy, basketbola geri dönmesinin bir başka sebebinin yaşlandıktan sonra “Niye bir kez daha geri dönmedim?” pişmanlığı yaşamak istemediği için olduğunu söylemişti.

Basketbola geri dönmeseydim 40 yaşımda geçmişe, yaşadıklarıma bakacak ve ‘Bu işi bıraktın çünkü daha iyi olamadın?’ diye kendi kendime soracaktım. Pişmanlık yaşamak istemiyorum. Bu kararı alırken en çok düşündüğüm şey çocuklarımdı. İleride onlardan sorumlu ve hırslı bireyler olmasını isteyeceğim. Bu yüzden, yanıma gelip ‘Peki baba sen sadece bu sebepten dolayı mı basketbol oynamayı bıraktın?’ demelerini istemiyorum. ‘Hayır, dürüstçe son şansımı denedim, elimden geleni yaptım’ demek istiyorum. Şansımı tekrardan denemeliydim.

İki seçenek de bana hayal kırıklığı yaşatmayacak. 3 hafta içinde her şey sona ererse biter, bitti. Buraya kadar yaptıklarımdan dolayı gururluyum. Yaptığım fedakarlığın ve geri dönmek için sarfettiğim çabayı biliyorum. Bu kadar yükseklere çıkmak için inanılmaz disiplinli bir şekilde hareket ettim. Kolejdeki 3. yılımda sıradan bir oyuncuyken bu noktaya kadar geldim, o noktadan beri inanılmaz şeyler yaşadım.

Kasım ayında Portland yerel gazetesine söylemişti bunları. Aralık başında geri dönmesi bekleniyordu. Art arda diz ağrıları yaşamaya başlayınca bir türlü geri dönemedi. Sakatlık üstüne sakatlık yaşayan Minny’de arada kaynadı. Kimsenin dikkatini çekmedi belki. Koskoca 12-13 sezonunu sezon başında çıkabildiği 5 maçla bitirmiş oldu.

Ve bugün.. Wolves genel menejeri David Kahn, Roy’un gelecek sezon Wolves kadrosunda yer almayacağını açıkladı. Henüz Roy’dan yapılmış resmi bir açıklama yok. Emekli olup olmayacağını bilmiyoruz. Fakat açık bir şekilde gözüküyor ki Brandon Roy’un son denemesi hiçbirimizin arzuladığı gibi olmadı. Sakatlık denen illet Roy’u hayatının oyunundan çok kötü bir şekilde alıkoydu.